Zittend aan
mijn bureau bij het raam, uitkijkend op mooie statige bomen, hoor ik prachtige
vogelgeluiden vermengd met het geraas van de snelweg. Ik probeer mijn gehoor te
strelen met de geluiden uit de natuur en andere tonen, zoals het getimmer in
het gebouw, buiten te sluiten. In de overtuiging dat ik op dit yoga- en retraiteweekend geen stoorzenders maar verfrissende stilte wil horen. Hopeloos
natuurlijk. De hoofdpijn mag er van mij ook niet zijn en neemt daardoor des te
meer ruimte in. Ik wil de klanken in mijn concert veranderen en alleen prettige
aktes in mijn leven. Net zo hopeloos. Dan ineens hoor ik in alle geluiden samen
muziek. Ik verstil en laat het idee van hoe het zou moeten zijn los.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten