Op televisie.

Het wervelt in mijn hoofd, indrukken van de afgelopen dagen en flarden van gedachten schieten alle kanten op. De ontdekkingen bij de chiropractor, de televisie opnames en de contacten met vrouwen die mee werken aan mijn boek heb ik nog niet kunnen laten bezinken. Ik stap op de fiets en zoek de rust op. In het bos fiets ik langs een oude man met gebogen rug die met een varken aan de lijn aan het wandelen is. Het varken is dik, ziet er oud en versleten uit en struikelt over een tak net op het moment dat ik langs kom. Ik ga zitten op een houten bankje in het open veld om mijn kop leeg te maken. Ik kan het beeld van de man met varken echter niet loslaten. Het is de combinatie van ongewoon en kwetsbaar wat boeit en blijft hangen. Dat is precies waar de televisieproducenten van Editie.nl gebruik van hebben gemaakt in het televisie item over migraine waar ze mij kort voor geïnterviewd hebben. Ik heb open verteld over migraine in relatie tot werk en gezin en foto’s laten zien van heftige migraine aanvallen. De verslaggever overviel mij met de vraag: ‘Waar heb je spijt van?’ en ik werd zichtbaar emotioneel. Dat is denk ik precies waar ze op gehoopt hadden. Met deze vraag heb ik iets zeer persoonlijks bloot gegeven en natuurlijk is dit juicy stukje eruit gepikt en uitvergroot. Voordat ik kon bedenken of ik dat wel wilde was het al uitgezonden op televisie. Mijn zin: ‘Ik heb weleens overgegeven op het werk omdat ik te laat naar huis ging’ werd de volgende kop, in grote letters, op de website van Editie.nl: ‘Stiekem braken op het werk’. Met mijn neus in de wind en de zon besef ik dat ik blij ben met de aandacht voor migraine én dat ik mij enigszins misbruikt voel. Maar goed, we hebben elkaar gebruikt en soms is dat oké.