Out in the open.

Mijn blog is in de lucht. Mijn kwetsbare zieke gezicht out in the open. Geen idee via welke netwerken mijn woorden zich nu verspreiden of op welke plekken mijn beeltenis zijn afdruk achterlaat. Ik spits mijn oren om elk antwoord teruggevoerd door de wind op te vangen. Waar ik misschien wel schaamte had verwacht van mijn tienerdochter krijg ik een warme aanmoediging. Ze laat de zon schijnen op mijn project hoe spannend ook. Ik hoop dat mijn zinnen zich vertakken en anderen, die lijden onder migraine, omarmen met aandacht en erkenning. Ik hoop dat meer mensen zich van hun zieke kant laten zien en lucht blazen in het kasteel wat ik aan het bouwen ben. Wat prachtig als de openheid rond gaat wervelen in hun leven, bij familie en vrienden, bij werkgevers. Dan kan echt begrip neerdalen.