Het diepe donkere water.

In een boek lees ik over een vrouw die vertelt altijd een sombere onderstroom te ervaren ook al lijkt alles aan de oppervlakte redelijk goed te gaan. Ik herken dit. Ik houd mijzelf voor dat het de migraine is die mij steeds naar beneden trekt. Daar wacht een koude, zwarte rivier die ik met allerlei kunst en vliegwerk probeer binnen haar oevers te houden. Ik heb veel verschillende geneeswijzen uitgeprobeerd, yoga, meditatie, therapie, eindeloos studeren op persoonlijke groei, diëten, sporten en natuurlijk allerlei soorten medicatie. En nu lees ik dit boek over Past Reality Integration. De schrijfster Ingeborg Bosch vertelt dat we bijna allemaal oude pijn uit de kindertijd in ons onderbewuste of kindbewustzijn hebben opgeslagen. Er zijn vele momenten waarin we getriggerd worden in deze pijn maar omdat we die niet willen voelen weren we dit af met allerlei trucjes zoals boos worden op de ander of op jezelf. Uitdaging is om te ontdekken welke trucjes je toepast en daar dan mee te stoppen. Als je vervolgens in het diepe donkere water durft te duiken om de oude pijn te doorvoelen ebt deze weg. Makkelijk is het niet, helpend wel.  Ik voel mij lichter van binnen, warmte verdampt het donkere water. En ik hoop dat het mij nu beter lukt tijdens een migraine aanval aan wal te blijven.